Afscheid en weerzien
Door: Dikkie
Blijf op de hoogte en volg Dikkie en Eric
17 Januari 2022 | Nederland, Zwolle
We zijn weer thuis in Zwolle!
Maar eerst wil ik jullie nog een verslag geven van de laatste dagen in Athene en een paar foto's toevoegen.
de foto's zijn van de klus in Malakassa, waar Eric boven op een nieuw te bouwen stelling staat, van het smeren en uitdelen van de sandwiches. Vrijdag hebben we als compleet team in de loods gewerkt. Door omstandigheden konden we niet het geplande werk doen, dus de hele dag heeft Eric, samen met 2 mannen, de stellingen op juiste hoogte gezet. Met een heftruck alle pakken eraf, stellingplanken losmaken en op juiste hoogte brengen en de pakketten weer terug met de heftruck. Fijn dat ieders capaciteit zo benut wordt!! Mannen met inzet en inzicht: super dat jullie dat zo gedaan hebben samen!! Dat is het mooie van werken bij CRR: je leert ontzettend snel samenwerken, want je woont ook bij elkaar en dan komt het werk vanzelf wel eens ter spraken. Dan worden mooie plannen gesmeed!! En met de anderen hebben we heeeeeeeel veeeeeeeeel dozen met kleding gesorteerd en opnieuw ingepakt, nu met de juiste aantallen en maten!! Is dat saai werk?? Als je met fijne mensen werkt en ondertussen plezier hebt niet! En omdat we ook bij andere organisaties komen zien we waarvoor en voor wie we dat mogen doen: resultaat telt!
Aan het eind van de middag kwamen we thuis en het was mooi weer: tijd voor hardlopen!! Want....het huis staat heel dicht bij de Marathonas avenue. De officiële route van Marathon naar Athene en ja, dan wil ik daar toch een paar km van lopen, toch?? Het was nog net licht genoeg om een foto te maken!
de laatste hele dag, zaterdag: in de ochtend in de zon samen koffie drinken en daarna naar Mont Parnes, de hoogste berg bij Athene. Je kunt lopend of met een kabelbaan naar boven (of beneden). Een deel van de groep koos om heen en terug te lopen en een andere deel, waaronder Eric en ik zouden alleen lopend teruggaan. Maar.... omdat het weer slechter, veel meer wind en mist, mochten er geen mensen meer omhoog, alleen naar beneden. Dus....met de auto omhoog. Nou dat hebben we geweten: complete filevorming en massaal de auto's aan de kant van de weg geparkeerd, want er lag veel sneeuw boven, daar wil iedereen van genieten, toch!!?? Eric en ik zijn een kleiner stukje wezen lopen dan de groep twintigers, die gaan veel sneller en soepeler. Prima: ieder geniet op eigen manier. Hadden wij tijd voor een sneeuwpopje op de auto. Dat zagen we we bij bijna elke auto die we tegen kwamen, dus meedoen!! Toen zijn we naar een jong Afghaans stel gegaan, Eric heeft hen al eens ontmoet en daar een nacht geslapen. Omdat niet iedereen van de groep een QR code heeft is bezoek samen aan een restaurant niet mogelijk, dus hebben we hen gevraagd een heerlijke maaltijd te koken, als afscheidsetentje. Rijst, met kip, kebab en gegrilde groentes!! Heerlijk. Zo hebben we toch een fijn afscheid gehad. Koffer pakken en zondag terug naar Nederland. Als verrassing stonden een deel van de (klein)kinderen op Schiphol. Wat fijn om hen te zien, wat kostbaar om lieve mensen te hebben die de moeite nemen ons te verwelkomen!!
Nu weer in het ritme zien te komen!
CRR is een organisatie die ons vertrouwen heeft gegeven en die wij vanaf nu zullen supporten! Door over hen te vertellen, door Eric die als chauffeur graag voor hen zal rijden. Maar wie weet wat er nog meer op onze weg komt. We hebben dit in geloof en vertrouwen gedaan, God heeft ons kracht en gezondheid, plezier en moed gegeven, dat zal in de toekomst niet minder zijn. Alle eer aan Hem!
Maar eerst wil ik jullie nog een verslag geven van de laatste dagen in Athene en een paar foto's toevoegen.
de foto's zijn van de klus in Malakassa, waar Eric boven op een nieuw te bouwen stelling staat, van het smeren en uitdelen van de sandwiches. Vrijdag hebben we als compleet team in de loods gewerkt. Door omstandigheden konden we niet het geplande werk doen, dus de hele dag heeft Eric, samen met 2 mannen, de stellingen op juiste hoogte gezet. Met een heftruck alle pakken eraf, stellingplanken losmaken en op juiste hoogte brengen en de pakketten weer terug met de heftruck. Fijn dat ieders capaciteit zo benut wordt!! Mannen met inzet en inzicht: super dat jullie dat zo gedaan hebben samen!! Dat is het mooie van werken bij CRR: je leert ontzettend snel samenwerken, want je woont ook bij elkaar en dan komt het werk vanzelf wel eens ter spraken. Dan worden mooie plannen gesmeed!! En met de anderen hebben we heeeeeeeel veeeeeeeeel dozen met kleding gesorteerd en opnieuw ingepakt, nu met de juiste aantallen en maten!! Is dat saai werk?? Als je met fijne mensen werkt en ondertussen plezier hebt niet! En omdat we ook bij andere organisaties komen zien we waarvoor en voor wie we dat mogen doen: resultaat telt!
Aan het eind van de middag kwamen we thuis en het was mooi weer: tijd voor hardlopen!! Want....het huis staat heel dicht bij de Marathonas avenue. De officiële route van Marathon naar Athene en ja, dan wil ik daar toch een paar km van lopen, toch?? Het was nog net licht genoeg om een foto te maken!
de laatste hele dag, zaterdag: in de ochtend in de zon samen koffie drinken en daarna naar Mont Parnes, de hoogste berg bij Athene. Je kunt lopend of met een kabelbaan naar boven (of beneden). Een deel van de groep koos om heen en terug te lopen en een andere deel, waaronder Eric en ik zouden alleen lopend teruggaan. Maar.... omdat het weer slechter, veel meer wind en mist, mochten er geen mensen meer omhoog, alleen naar beneden. Dus....met de auto omhoog. Nou dat hebben we geweten: complete filevorming en massaal de auto's aan de kant van de weg geparkeerd, want er lag veel sneeuw boven, daar wil iedereen van genieten, toch!!?? Eric en ik zijn een kleiner stukje wezen lopen dan de groep twintigers, die gaan veel sneller en soepeler. Prima: ieder geniet op eigen manier. Hadden wij tijd voor een sneeuwpopje op de auto. Dat zagen we we bij bijna elke auto die we tegen kwamen, dus meedoen!! Toen zijn we naar een jong Afghaans stel gegaan, Eric heeft hen al eens ontmoet en daar een nacht geslapen. Omdat niet iedereen van de groep een QR code heeft is bezoek samen aan een restaurant niet mogelijk, dus hebben we hen gevraagd een heerlijke maaltijd te koken, als afscheidsetentje. Rijst, met kip, kebab en gegrilde groentes!! Heerlijk. Zo hebben we toch een fijn afscheid gehad. Koffer pakken en zondag terug naar Nederland. Als verrassing stonden een deel van de (klein)kinderen op Schiphol. Wat fijn om hen te zien, wat kostbaar om lieve mensen te hebben die de moeite nemen ons te verwelkomen!!
Nu weer in het ritme zien te komen!
CRR is een organisatie die ons vertrouwen heeft gegeven en die wij vanaf nu zullen supporten! Door over hen te vertellen, door Eric die als chauffeur graag voor hen zal rijden. Maar wie weet wat er nog meer op onze weg komt. We hebben dit in geloof en vertrouwen gedaan, God heeft ons kracht en gezondheid, plezier en moed gegeven, dat zal in de toekomst niet minder zijn. Alle eer aan Hem!
-
17 Januari 2022 - 22:48
Bertus:
Lieve Dikkie en Eric,
Dank je voor deze afsluitende mail.
Fijn dat jullie ons met die blogs op de hoogte hebben gehouden. Tot de laatste dag was het voor jullie een afwisselend werk. Jullie enthousiasme spatte bijna van ieder mailtje af. CRR past zo te lezen duidelijk bij jullie.
Nu maar acclimatiseren in NL? Of pakken jullie de draad hier weer 'gewoon' op?
Het zou mij niet verbazen als er weer een nieuwe uitdaging op jullie pad komt!
Wat fijn te lezen dat jullie je zo door God gedragen voelde! -
17 Januari 2022 - 23:37
Stefco:
Eens met Bertus! -
17 Januari 2022 - 23:44
Aly :
Lieve Dikkie en Eric,
Ik sluit me bij Bertus aan.
Fijn om te lezen en geniet weer van het 'thuis' zijn!
Nog een vraagje: waar kan ik de fotos vinden?
Veel liefs. Xoxo -
18 Januari 2022 - 10:21
Marjan:
Ik sluit me ook helemaal aan bij Bertus!
Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn!
Dank voor al de verslagen van jullie belevenissen. -
18 Januari 2022 - 10:24
Bertus:
Inderdaad, net als Aly vroeg ik mij af: waar kunnen wij de foto’s zien? -
18 Januari 2022 - 11:48
Annemieke:
Dank voor jullie prachtig verhaal en getuigenis Eric en Dikkie! Inspirerend en hoopgevend! De Heer gaat verder, met jullie, met ons allen, totdat Hij komt! -
18 Januari 2022 - 12:41
Aly :
Dank je wel voor de fotos Dikkie, mooie indrukken bij de uitgebreide beschrijvingen. Goed gedaan! Dank je wel. Xoxo -
18 Januari 2022 - 20:00
Jetske:
Kanjers!! Wat fijn dat jullie weer thuis zijn. xx -
25 Januari 2022 - 09:36
Els:
Mooie foto's! hebben jullie daar nota bene een sneeuwpop kunnen maken....;) . Leuk, de ontvangst op het vliegveld!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
