Do you refuse a refugee?? Vervolg!
Door: Dikkie
Blijf op de hoogte en volg Dikkie en Eric
11 Januari 2022 | Griekenland, Pláka
Een blog tijdens het schrijven opslaan is niet handig, de rest van het verhaal komt er niet bij!!
Dus nu de rest van het verhaal en de belevenissen van vandaag krijgen jullie erbij!
Khora kitchen: de beheerder is dezelfde meneer als van de Khora freeshop, kledingwinkel.
Er wordt 3 dagen gekookt en geportioneerd voor ca 300-400 mensen per keer.
Ik kwam om 8.30 uur binnen, geen inleiding of introductie. Er stonden 6 snijplanken met messen klaar en er waren al 4 mensen aan het snijden, dus aanschuiven bij de volgende plank. 4 jongeren uit Zwitserland, 2 uit Engeland, 1 Afrikaanse jongen en 1 Afghaan.
Snijden: 100 bolletjes knoflook, 150 uien en 150 wortels, 25 kg aardappels en 5 grote knollen gember. Vervolgens 20 kg linzen en 40 kg rijst koken. De rijst werd door de kok, die om 10.30 uur in 2 grote bakken gedaan en vervolgens onder water gezet. Na een half uur was het water geabsorbeerd, de rijst werd over meer bakken verdeeld en er werd weer onder water gezet. De kooktijd wordt hierdoor verkort, omdat tijdens het koken de rijst eerst moet zwellen en daarna gaar worden. Weer wat geleerd! En......de aardappels en gember worden trouwens ongeschild en in kleine stukjes in de pan gedaan. De linzen met groentes en aardappels werden om 10 uur opgezet en konden lekker gaar worden en zacht worden. Het menu is dus: 2 scheppen rijst en 1 schep linzenprut, in een aluminium bakje.
Maar...... op 1 of andere manier komen er steeds mensen met een leeg bordje en beginnen op te scheppen. Ruim van het prutje, minder rijst. Sommigen komen vaker dan 1x langs.
Om 12 uur begint het opscheppen: 1 schept de rijst, 1 het prutje, 1 legt een papieren deksel er op en vouwt de lange kanten in, de volgende doet de korte kanten en de hoekjes en de laatste zet het volle, gevouwen bakje in een krat en houdt de aantallen bij. Ik dacht: eitje toch, beetje opscheppen! Maar: de rand moet schoon blijven, de rijst en groente stomen tot en met, dus mijn bril was voortdurend beslagen en de rand daardoor vuil!!!!
Op het eind, we moesten nog 15 porties en het prutje was bijna op, kwam iemand voor de 3e keer en wilde.........juist ja: alleen linzen! Ik zei dat er niet genoeg meer was, dat hij rijst kon pakken, maar dat was niet de bedoeling! Ik zei: NEE. I am a refugee, and you refuse me to give!!! Helaas: 1 vriend minder erbij.
Bij het afwassen, met KOUD water, gelukkig wel metalen schuursponsjes, had ik een leuk gesprek met de afrikaanse man. Hij had gehoord wat ik tegen de kok zei over waar CRR aan levert. Oa aan de Congolese community, dat mocht ik niet zeggen. Hij zelf komt uit Nigeria en alle afrikanen delen alles met elkaar, volgens hem. Dus moest ik zeggen dat we aan afrikaanse community leveren. Ik zei dat ik dat niet bedacht had en dat dit ook op hun deur staat: klopt niet volgens hem, weer 1 vriend minder!!
Vlak voor de afwas kwamen er nieuwe mensen bij, oa een stel uit Duitsland. Zij zijn helemaal komen fietsen en gaan via Kreta en Italië weer terug fietsen. Onderweg doen ze vrijwilligerswerk, zoals in deze keuken, zo krijgen ze regelmatig gratis een maaltijd, heel slim.
De bakjes worden aan de deur uitgedeeld, maar daar heb ik niet veel van gezien, want ik was aan het afwassen. Toen we klaar waren ging de deur dicht, dus moest ik buiten wachten. Toen zag ik dat in de straat bij verschillende huizen stond dat ze daar niet op de stoep mochten gaan zitten eten. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen! Het zijn veelal koffietentjes, winkels en kantoren.
Zo ontdekken we steeds meer mensen die koken, voedselpakketten en kleding uitdelen, zonder dat ze dat van elkaar weten! CRR probeert in de komende tijd, door studenten of vrijwilligers die langer blijven, te inventariseren wie wat doet en waar CRR ook iets voor kan betekenen.
Vandaag, dinsdag, zijn we met 6 vrijwilligers, een gereedschapskist en goede moed naar Malakasa gegaan. Dat is een groot kamp ten noorden van Athene op ca 50 km afstand, van het warehouse. Er was gevraagd of CRR kon helpen bij het ordenen van de voorraad die in een grote opslag staat. Ze hadden begrepen dat we daar goed in zijn: klopt helemaal. In het warehouse staat alles op een vaste plek, en wordt alles in een Exel bestand beschreven. We weten dus wat er op voorraad is. Daar aangekomen zagen we direct wat we konden gaan doen: ordenen, ordenen, ordenen!!
En zware houten-stellingen verplaatsen vanuit een aanliggend gebouw. En lampen en elektriciteit aanpassen, vervangen. A; met al was ook dit weer zinvol, goed om met "ons" team samen te werken.
Morgen gaat Eric met de groep daar weer naar toe, ik ga naar Khora freeshop. En dan nog donderdag en vrijdag als werkdag en dan......naar Nederland.
Ondertussen een nieuwe regering, we gaan het meemaken. en...we kregen ook al een mail of we weer zitting willen nemen op het stembureau, dus alweer toekomstgericht bezig!!
Dus nu de rest van het verhaal en de belevenissen van vandaag krijgen jullie erbij!
Khora kitchen: de beheerder is dezelfde meneer als van de Khora freeshop, kledingwinkel.
Er wordt 3 dagen gekookt en geportioneerd voor ca 300-400 mensen per keer.
Ik kwam om 8.30 uur binnen, geen inleiding of introductie. Er stonden 6 snijplanken met messen klaar en er waren al 4 mensen aan het snijden, dus aanschuiven bij de volgende plank. 4 jongeren uit Zwitserland, 2 uit Engeland, 1 Afrikaanse jongen en 1 Afghaan.
Snijden: 100 bolletjes knoflook, 150 uien en 150 wortels, 25 kg aardappels en 5 grote knollen gember. Vervolgens 20 kg linzen en 40 kg rijst koken. De rijst werd door de kok, die om 10.30 uur in 2 grote bakken gedaan en vervolgens onder water gezet. Na een half uur was het water geabsorbeerd, de rijst werd over meer bakken verdeeld en er werd weer onder water gezet. De kooktijd wordt hierdoor verkort, omdat tijdens het koken de rijst eerst moet zwellen en daarna gaar worden. Weer wat geleerd! En......de aardappels en gember worden trouwens ongeschild en in kleine stukjes in de pan gedaan. De linzen met groentes en aardappels werden om 10 uur opgezet en konden lekker gaar worden en zacht worden. Het menu is dus: 2 scheppen rijst en 1 schep linzenprut, in een aluminium bakje.
Maar...... op 1 of andere manier komen er steeds mensen met een leeg bordje en beginnen op te scheppen. Ruim van het prutje, minder rijst. Sommigen komen vaker dan 1x langs.
Om 12 uur begint het opscheppen: 1 schept de rijst, 1 het prutje, 1 legt een papieren deksel er op en vouwt de lange kanten in, de volgende doet de korte kanten en de hoekjes en de laatste zet het volle, gevouwen bakje in een krat en houdt de aantallen bij. Ik dacht: eitje toch, beetje opscheppen! Maar: de rand moet schoon blijven, de rijst en groente stomen tot en met, dus mijn bril was voortdurend beslagen en de rand daardoor vuil!!!!
Op het eind, we moesten nog 15 porties en het prutje was bijna op, kwam iemand voor de 3e keer en wilde.........juist ja: alleen linzen! Ik zei dat er niet genoeg meer was, dat hij rijst kon pakken, maar dat was niet de bedoeling! Ik zei: NEE. I am a refugee, and you refuse me to give!!! Helaas: 1 vriend minder erbij.
Bij het afwassen, met KOUD water, gelukkig wel metalen schuursponsjes, had ik een leuk gesprek met de afrikaanse man. Hij had gehoord wat ik tegen de kok zei over waar CRR aan levert. Oa aan de Congolese community, dat mocht ik niet zeggen. Hij zelf komt uit Nigeria en alle afrikanen delen alles met elkaar, volgens hem. Dus moest ik zeggen dat we aan afrikaanse community leveren. Ik zei dat ik dat niet bedacht had en dat dit ook op hun deur staat: klopt niet volgens hem, weer 1 vriend minder!!
Vlak voor de afwas kwamen er nieuwe mensen bij, oa een stel uit Duitsland. Zij zijn helemaal komen fietsen en gaan via Kreta en Italië weer terug fietsen. Onderweg doen ze vrijwilligerswerk, zoals in deze keuken, zo krijgen ze regelmatig gratis een maaltijd, heel slim.
De bakjes worden aan de deur uitgedeeld, maar daar heb ik niet veel van gezien, want ik was aan het afwassen. Toen we klaar waren ging de deur dicht, dus moest ik buiten wachten. Toen zag ik dat in de straat bij verschillende huizen stond dat ze daar niet op de stoep mochten gaan zitten eten. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen! Het zijn veelal koffietentjes, winkels en kantoren.
Zo ontdekken we steeds meer mensen die koken, voedselpakketten en kleding uitdelen, zonder dat ze dat van elkaar weten! CRR probeert in de komende tijd, door studenten of vrijwilligers die langer blijven, te inventariseren wie wat doet en waar CRR ook iets voor kan betekenen.
Vandaag, dinsdag, zijn we met 6 vrijwilligers, een gereedschapskist en goede moed naar Malakasa gegaan. Dat is een groot kamp ten noorden van Athene op ca 50 km afstand, van het warehouse. Er was gevraagd of CRR kon helpen bij het ordenen van de voorraad die in een grote opslag staat. Ze hadden begrepen dat we daar goed in zijn: klopt helemaal. In het warehouse staat alles op een vaste plek, en wordt alles in een Exel bestand beschreven. We weten dus wat er op voorraad is. Daar aangekomen zagen we direct wat we konden gaan doen: ordenen, ordenen, ordenen!!
En zware houten-stellingen verplaatsen vanuit een aanliggend gebouw. En lampen en elektriciteit aanpassen, vervangen. A; met al was ook dit weer zinvol, goed om met "ons" team samen te werken.
Morgen gaat Eric met de groep daar weer naar toe, ik ga naar Khora freeshop. En dan nog donderdag en vrijdag als werkdag en dan......naar Nederland.
Ondertussen een nieuwe regering, we gaan het meemaken. en...we kregen ook al een mail of we weer zitting willen nemen op het stembureau, dus alweer toekomstgericht bezig!!
-
11 Januari 2022 - 19:13
Riet:
Wat een kostelijk verhaal over koken...heb ervan genoten.
Nu nog de laatste dagen heel veel sterkte...afscheid van fijne mensen...en naar huis! Ik zal de soep klaarzetten!
Tot dan! -
11 Januari 2022 - 19:41
Sarah :
Dank je Dikkie weer voor een levendig voor te stellen verslag! Shalom en zegen voor jullie laatste dagen daar en terugreis.
Lieve groet, Sarah -
11 Januari 2022 - 21:17
Bertus:
Wat een verhaal weer over een maaltijd bereiden en het uitdelen! Tja het lukt inderdaad echt niet om met iedereen vrienden te blijven.
Fijn dat je iedere keer weer de tijd neemt om ons mee te nemen in jouw/jullie belevenissen!
Ik wens jullie goede laatste dagen daar in Griekenland! -
11 Januari 2022 - 23:34
Marjan :
Geweldig om dit zo mee te beleven!
Geniet nog van de laatste werkdagen daar en we bidden jullie travelmercy toe voor de thuisreis. -
12 Januari 2022 - 17:16
Annemieke:
Dank voor je sprekende verslagen Dikkie! Wat moeten jullie flexibel zijn en steeds weer creatief inspelen op elke nieuwe situatie! Misschien in Zwolle al veel geleerd bij de voedselbank en het eetcafé. Nog even en jullie komen weer terug. Alvast een goede terugreis en behouden aankomst! Gods zegen! -
12 Januari 2022 - 20:23
Mieke Van Gijssel:
Hi Dikkie, geweldig zoals je de keukenperikelen hebt beschreven, interessant om een kijkje in de keuken te hebben gekregen. Dank je wel voor je uitgebreide schrijven.
Ik heb van jullie blog genoten en ben onder de indruk van jullie inzet. Mooi en veel werk verricht, petje af hoor! Veel succes de laatste 3 werkdagen, sterkte bij het afscheid nemen en een goede terugreis gewenst. Liefs voor jullie beiden. Mieke XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
