Vraag aan mannen............
Door: Dikkie
Blijf op de hoogte en volg Dikkie en Eric
05 Januari 2022 | Griekenland, Athene
Een zeer gevarieerde dag vandaag. Het begon met iets langer slapen, heerlijk. Ik hoefde niet eerst naar het warehouse. Lekker ontbijtje, digitaal de krant lezen en toen ramen lappen. Een grieks huis bestaat (meestal) uit een keuken, kamer, douche en slaapkamers. Een hal, of gang is er niet, de kapstok is in de keuken of kamer, afhankelijk welke deur gebruikt wordt. De ramen zijn soms voorzien van luiken, anders is er een zonnescherm. En op de benedenverdieping ook een ijzeren raster ervoor. Die ramen zijn te scharnieren, anders krijg je de buitenkant niet schoon. Eric en ik slapen deze weken in een vrijwilligershuis die uit 2 appartementen bestaat. Dat is de begane grond, daarboven woont de huisbaas. Van ons appartement heb ik dus de ramen gelapt, behalve van onze slaapkamer!! Wij hebben geen ramen. Alleen een deur die in een soort gang uitkomt, waar de andere slaapkamer, de douche, het werkhok en een trap zijn. We slapen dus met de deur open, anders komt er geen verse lucht bij!!
Daarna samen met Eric en de coördinator een order wegbrengen, voor Hellenic Ministries. Dozen met conserven en lege plastic bakjes. Deze moesten midden in de stad geleverd worden. 7 hoog, in een oud appartementencomplex. Als je dan binnen komt val je bijna om van verbazing. Een enorme keuken, met stoomketel, grote gaspitten, lange werktafels. Met daarnaast een grote zaal, die multifunctioneel is: zondags een kerkzaal, er is een podium, piano en veel stoelen. Maar door de week wordt er gegeten, bijbelstudie gegeven en andere activiteiten. Grotendeels voor de Afghaanse gemeenschap, maar er werken meerdere mensen van diverse nationaliteiten. Sommigen wonen in het zelfde complex, delen wasmachines, toiletten enz. Heel efficiënt en samenbindend.
Daarna brachten ze me weer naar Hope café, ook omdat er nog veel bananendozen stonden, die CRR weer kan gebruiken. Recyclen, besparen. Vandaag heb ik gewerkt met een Finse en een Argentijnse vrouw, een man uit Iran, Afghanistan en Syrië en West- Afrika! De hele wereld samen op een paar vierkante meter!! En dan nu de vraag aan mannen: kennen jullie mannen die incontinentiemateriaal gebruiken?? Dan weet ik nog een voorraadje!! Tjonge, jonge, honderden, misschien wel 1000 stuks!! Er is 1 moeder die een oudere, gehandicapte zoon heeft die niet zindelijk is, verder kennen ze niemand. Vandaag heb ik samen met Kata, de Finse, de kelder proberen te ordenen. Stel je voor: een smalle trap, dan een ruimte die en smal en propvol is. Wil je een doos wegzetten of aan de kant, dan moet je bijna de trap vol stapelen!! En dat kan niet want de voorraad rijst, pasta, ed staat daar ook. De toiletten kunnen niet gebruikt worden, dus extra opslagruimte, toch? (dat betekent ook dat, als je daar werkt, je ook niet naar de wc kunt☹☹.) En 1toilet is dus volgestouwd met incontinentiemateriaal voor mannen! In de andere staan nu 2 kinderstoelen, 4 campingbedjes, 25 paar krukken en ander zeer (on)nuttig materiaal. De kunst is ook om: "nee" te zeggen tegen dit soort donaties. Dat is bij CRR ook een punt, zeg je nee, dan heb je kans dat deze donateur niet terugkomt, zeg je "ja", dan is de kans dat je onnuttige dingen krijgt. Die afweging moet voortdurend gemaakt worden. En tot slot een plastic zak uitsorteren, zo groot als die van Ikea, vol met schoenen, niet als paar verpakt. Na een uur was ik klaar en kon met de metro terug. Thuis gekomen stond het eten klaar, er waren gasten. Samen weer gezongen, dat is elke keer weer bijzonder. Vanavond alleen Engelstalige liederen, de gasten is een Grieks/Zuid-Afrikaans echtpaar. Het werk blijft boeiend, nuttig, enerverend, verrijkend, verrassend, afwisselend. Maar steeds met zulke gemotiveerde mensen, dat het prime te doen is. Ik leer steeds meer, vooral tevredenheid en dankbaarheid!! (Morgen foto's, telefoon is leeg
Daarna samen met Eric en de coördinator een order wegbrengen, voor Hellenic Ministries. Dozen met conserven en lege plastic bakjes. Deze moesten midden in de stad geleverd worden. 7 hoog, in een oud appartementencomplex. Als je dan binnen komt val je bijna om van verbazing. Een enorme keuken, met stoomketel, grote gaspitten, lange werktafels. Met daarnaast een grote zaal, die multifunctioneel is: zondags een kerkzaal, er is een podium, piano en veel stoelen. Maar door de week wordt er gegeten, bijbelstudie gegeven en andere activiteiten. Grotendeels voor de Afghaanse gemeenschap, maar er werken meerdere mensen van diverse nationaliteiten. Sommigen wonen in het zelfde complex, delen wasmachines, toiletten enz. Heel efficiënt en samenbindend.
Daarna brachten ze me weer naar Hope café, ook omdat er nog veel bananendozen stonden, die CRR weer kan gebruiken. Recyclen, besparen. Vandaag heb ik gewerkt met een Finse en een Argentijnse vrouw, een man uit Iran, Afghanistan en Syrië en West- Afrika! De hele wereld samen op een paar vierkante meter!! En dan nu de vraag aan mannen: kennen jullie mannen die incontinentiemateriaal gebruiken?? Dan weet ik nog een voorraadje!! Tjonge, jonge, honderden, misschien wel 1000 stuks!! Er is 1 moeder die een oudere, gehandicapte zoon heeft die niet zindelijk is, verder kennen ze niemand. Vandaag heb ik samen met Kata, de Finse, de kelder proberen te ordenen. Stel je voor: een smalle trap, dan een ruimte die en smal en propvol is. Wil je een doos wegzetten of aan de kant, dan moet je bijna de trap vol stapelen!! En dat kan niet want de voorraad rijst, pasta, ed staat daar ook. De toiletten kunnen niet gebruikt worden, dus extra opslagruimte, toch? (dat betekent ook dat, als je daar werkt, je ook niet naar de wc kunt☹☹.) En 1toilet is dus volgestouwd met incontinentiemateriaal voor mannen! In de andere staan nu 2 kinderstoelen, 4 campingbedjes, 25 paar krukken en ander zeer (on)nuttig materiaal. De kunst is ook om: "nee" te zeggen tegen dit soort donaties. Dat is bij CRR ook een punt, zeg je nee, dan heb je kans dat deze donateur niet terugkomt, zeg je "ja", dan is de kans dat je onnuttige dingen krijgt. Die afweging moet voortdurend gemaakt worden. En tot slot een plastic zak uitsorteren, zo groot als die van Ikea, vol met schoenen, niet als paar verpakt. Na een uur was ik klaar en kon met de metro terug. Thuis gekomen stond het eten klaar, er waren gasten. Samen weer gezongen, dat is elke keer weer bijzonder. Vanavond alleen Engelstalige liederen, de gasten is een Grieks/Zuid-Afrikaans echtpaar. Het werk blijft boeiend, nuttig, enerverend, verrijkend, verrassend, afwisselend. Maar steeds met zulke gemotiveerde mensen, dat het prime te doen is. Ik leer steeds meer, vooral tevredenheid en dankbaarheid!! (Morgen foto's, telefoon is leeg
-
05 Januari 2022 - 22:03
Willem Bosch:
Wat een dynamiek klinkt er uit dit verslag! Geen wonder dat je telefoon leeg is! Een prachtige plek voor jullie dus! Als je niet naar het toilet kunt heb je ook meer incontinentiemateriaal nodig! Ik neem aan dat jullie wel goed kunnen slapen na zoveel inspanning en ondanks de beperkte frisse lucht. Veel plezier en zegen ook in de komende dagen. -
05 Januari 2022 - 22:54
Willem Bosch:
Misschien kunnen jullie het incontinentiemateriaal bij een ouderenzorg complex of een verpleeghuis brengen? -
05 Januari 2022 - 23:19
Bertus:
Wat een variatie in zo'n dag! Jullie hebben het in ieder geval niet saai! Als je schrijft: 'Het werk blijft boeiend, nuttig, enerverend, verrijkend, verrassend, afwisselend', dan zitten jullie inderdaad op een juiste plek, want sommige anderen zouden misschien afhaken.
Je kunt heerlijk 'beeldend' schrijven, Dikkie! Wat leest dat prettig!
Ik wens jullie veel zegen op jullie werk daar! Enne: slaap lekker!
-
06 Januari 2022 - 13:43
Irma :
Wat mooi om te lezen en wat lijkt me dit inderdaad afwisselend en boeiend en zeker niet saai. Succes en zegen voor jullie! -
06 Januari 2022 - 21:55
Mieke Van Gijssel:
Zó flink veel afwisseling zo te lezen. Ik zie het voor me, mooi zoals je het e.e.a. beschrijft, het is alsof ik er zelf een beetje bij ben. Gelukkig niet op de slaapkamer, pffff dat lijkt mij wennen zonder ramen. Ik kan mij voorstellen dat jullie in deze omstandigheden veel zien en leren om tevreden en dankbaar te zijn, zo snijd het mes aan 2 kanten.
Voor de komende tijd weer je alle goeds gewenst!
Lieve groetjes. -
08 Januari 2022 - 16:06
Elly :
Wat een mooi beeldend verslag van jullie woonlocatie en activiteiten. Ik zie je draven van het een naar het ander Dikkie. Zegen op jullie werk. -
09 Januari 2022 - 15:46
Els Tan:
Wat een voldoening zal het geven om alleen al die ramen te zemen en schoenen te ordenen. Geen ramen in de slaapkamer is toch niet echt doordacht.
Fijn dat je iedere keer weer op kunt laden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
