nine eight 2020
Door: Dikkie
Blijf op de hoogte en volg Dikkie en Eric
11 September 2020 | Griekenland, Mytilinioí
Voor altijd zal nine-eleven 2001 historisch in ons geheugen blijven.
Wat er 8 sept 2020 is gebeurd zal, in ieder geval, altijd in ons geheugen blijven.
Vandaag, aan het eind van de middag, hadden we een meeting met alle coördinatoren en teamleden. De hele dag heeft het team zich bezig gehouden met reflectie, verwerking en planning. Zo goed om, in mijn geval, van de zijlijn dat mee te maken. Wat komt er veel naar boven, zo divers als de groepsleden zijn, zo divers zijn ook hun uitingen. En later hebben ze samen een documentaire gekeken: the trouble with aid. Niet de huidige situatie dekkend, wel een inzicht in hulpverlening in het algemeen.
Eric is vooral bezig geweest met halen en brengen van mensen, allerlei hand- en spandiensten en ik heb gekookt, gewassen, opgeruimd en zo af en toe een gesprekje gehad. We kregen vanavond allemaal de gelegenheid gekregen iets over onszelf te zeggen. Wat mij vooral bezig houdt is dat er zoveel gaande is, zoveel waar direct hulp geboden kan worden, waar die ook aanwezig is en...........we kunnen en mogen niets doen.
Nog niet, want tijdens de vele overleggen, die op zoveel borden en niveaus tegelijk plaatsvinden, probeert BRF tot een punt te komen. Er liggen plannen klaar, mensen zijn toegerust en nu de samenwerking en toestemming van de griekse overheid. Maar we blijven ondertussen ook eten, drinken, er komen nieuwe mensen en vertrekken anderen, bedden verschonen.........
Ergens lijkt het zo zinloos, zo onbetekenend. Toch kijkt iedereeen, net als thuis, graag om het hoekje van de keuken: wat eten we vandaag?? Ook in crisis en oorlog, bij rampen en ziekte gaat het "gewone" leven door.
Zo mogen wij, ieder op onze eigen manier en passend bij onszelf, een bijdrage leveren. We krijgen waardering, we luisteren, denken mee, zijn er.
Voor de zwolse lezers: we hebben een interview gehad met een journaliste van de Stentor. Er zal komende dagen wel een berichtje in staan. We hebben al om een exemplaar gevraagd, dus bij thuiskomst hebben we in ieder geval iets te lezen!!
Dank voor de bemoedigende reacties en gebeden, dat doet ons goed!! We voelen ons gedragen, zijn niet bang: God is er altijd en overal.
Wat er 8 sept 2020 is gebeurd zal, in ieder geval, altijd in ons geheugen blijven.
Vandaag, aan het eind van de middag, hadden we een meeting met alle coördinatoren en teamleden. De hele dag heeft het team zich bezig gehouden met reflectie, verwerking en planning. Zo goed om, in mijn geval, van de zijlijn dat mee te maken. Wat komt er veel naar boven, zo divers als de groepsleden zijn, zo divers zijn ook hun uitingen. En later hebben ze samen een documentaire gekeken: the trouble with aid. Niet de huidige situatie dekkend, wel een inzicht in hulpverlening in het algemeen.
Eric is vooral bezig geweest met halen en brengen van mensen, allerlei hand- en spandiensten en ik heb gekookt, gewassen, opgeruimd en zo af en toe een gesprekje gehad. We kregen vanavond allemaal de gelegenheid gekregen iets over onszelf te zeggen. Wat mij vooral bezig houdt is dat er zoveel gaande is, zoveel waar direct hulp geboden kan worden, waar die ook aanwezig is en...........we kunnen en mogen niets doen.
Nog niet, want tijdens de vele overleggen, die op zoveel borden en niveaus tegelijk plaatsvinden, probeert BRF tot een punt te komen. Er liggen plannen klaar, mensen zijn toegerust en nu de samenwerking en toestemming van de griekse overheid. Maar we blijven ondertussen ook eten, drinken, er komen nieuwe mensen en vertrekken anderen, bedden verschonen.........
Ergens lijkt het zo zinloos, zo onbetekenend. Toch kijkt iedereeen, net als thuis, graag om het hoekje van de keuken: wat eten we vandaag?? Ook in crisis en oorlog, bij rampen en ziekte gaat het "gewone" leven door.
Zo mogen wij, ieder op onze eigen manier en passend bij onszelf, een bijdrage leveren. We krijgen waardering, we luisteren, denken mee, zijn er.
Voor de zwolse lezers: we hebben een interview gehad met een journaliste van de Stentor. Er zal komende dagen wel een berichtje in staan. We hebben al om een exemplaar gevraagd, dus bij thuiskomst hebben we in ieder geval iets te lezen!!
Dank voor de bemoedigende reacties en gebeden, dat doet ons goed!! We voelen ons gedragen, zijn niet bang: God is er altijd en overal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
